Voorwoord
Het is een gure woensdagavond in januari. Sneeuw dwarrelt elegant naar beneden, wind giert langs de gebouwen en de terrassen van de Grote Markt zijn verlaten. Het is koud.
In mijn vizier de Sint-Stevenskerk, diens klok tien voor negen aanduidt. Goudgeel en marineblauw gestreepte truien verschijnen voor de oude Laeckenhal, bekende oneliners schallen duidelijker over de Grote Markt naarmate ik dichterbij kom. Een bekend beeld onder menig Nijmeegs student.
Het belooft weer een mooie avond en nacht te worden. Die voor sommigen na een paar speciaalbier eindigt in Café Daen en voor de rest na nog een aantal meters goedkoop bier in de TKB.
Waarde lezer,
Graag heet ik u welkom op de website van Onafhankelijk Heerendispuut Iuventus. Het is mij een eer en een waar genoegen om ons dispuut te introduceren aan u.
Daar waar de proloog u allicht doet vermoeden in een roman van Gerard Reve terecht te zijn gekomen, is het tegendeel juist. Zo hebben de verhalen die wij schrijven negen van de tien keer daadwerkelijk plaatsgevonden en zijn wij voor u naar alle waarschijnlijkheid beter te bevatten. Bij een Iuveaan zou het hierboven geschetste beeld zelfs over tig jaar nog kippenvel doen opspelen. Maar wat is daar de oorzaak van en wat houdt het zijn van een Iuveaan in?
Ik zal u een doorsnede geven van ons dispuut opdat u zich hier beter in kunt verplaatsen. Wij zijn een groep van eenentwintig jonge heerschappen afkomstig uit alle hoeken van het land, uiteindelijk gezamenlijk studerend in de geliefde Keizerstad. Allen kennen wij verschillende studies, vaardigheden en interesses. Wij zijn toegewijd, divers en laten ieder zich op geheel eigen wijze ontwikkelen binnen ons dispuut. Hoewel er beweerd zou kunnen worden dat de één misschien meer op de ander lijkt dan ook hemzelf lief is, hebben we in theorie slechts een enkele gemene deler; namelijk het lidmaatschap bij ons prachtige dispuut.
Dit laatste is dan ook heel wat waard. Wekelijks komen wij op de woensdagavond samen op de Grote Markt bij Café Daen. Een bruine kroeg gesitueerd in een nog in volle glorie overeind staand stuk Nimwegen. Hier zitten we gezellig met eenieder bij elkaar gehokt gesprekken te voeren waarvan elke aanwezige echt wel weet dat het ietwat aangedikt moet zijn. Bijkletsen met jaargenoten, herinneringen ophalen en perspectieven uitwisselen van de vervlogen dagen, weken, jaren. Een flinke pot bier laten we de keel smeren om opgewarmd en wel op de tweewieler richting de TKB te vertrekken, een wazige nacht tegemoet gaande.
Ook bouwen we samen aan de toekomst van het dispuut. Het bedenken en regelen van leuke en ludieke activiteiten, de mooiste borrellocaties weten te strikken en niet te vergeten het organiseren en jaarlijks verder uitdiepen van het schittermagische WaalKabaal! Een bootfeest voor zeshonderd disputaire studenten uit Nijmegen, maar ook van ver daarbuiten.
De reden dat ik u op deze wijze, in geuren en kleuren, met ons dispuut laat kennismaken, is dat men vermenigvuldigt door te delen. Ik zou het u, waarde lezer, van harte gunnen om een studententijd door te maken waarbij het u aan niets ontbreekt. Een tijd vol met onvergetelijke avonden, vriendschappen voor het leven en daarmee een netwerk dat u altijd bij u draagt.
Ik hoop dan ook dat ik u heb weten te enthousiasmeren om vrijblijvend een dispuutsavond of borrel mee te maken, waar u kunt proeven aan wat wij te bieden hebben. Of, indien ik mij momenteel tot een dispuut richt, hoop ik dat ik u heb kunnen introduceren aan de mooie groep mannen die wij zijn en deze kennismaking verder te kunnen uitdiepen bij het openslaan van een vat bier.
Ik hoop u te zien.
Met fiere groet,
Max van ‘t Hof
Praeses h.t.
